Genieten in het kwadraat

Merhaba!

Afgelopen woensdag was het dus voor ons de één na laatste keer dat wij een bezoekje zouden brengen aan de instelling in Kartal. Deze keer ging er een Duits meisje met ons mee. Zij gaat, wanneer wij weg zijn, aan de slag in deze instelling met activiteitenbegeleiding. Ze is 22 jaar en we hadden afgesproken hier in Kadiköy bij de metro. We hebben kennis gemaakt en zijn met z'n vieren op pad gegaan naar de instelling. Eenmaal bij de instelling aangekomen was iedereen weer blij om ons te zien! Het 'hondje' Tyson hoorde hier ook bij. Toen we hier voor het eerst kwamen was hij nog erg klein en had hij moeite met de hoge stoepen op het terrein. Nu ga je er niet meer mee lopen hoor.. Als je het op een lopen zet heeft hij je binnen een paar seconden ingehaald. Leuk dat we hem hebben zien groter worden :)
Vandaag hadden we niet allemaal dezelfde jongens als normaal. Er waren 3 nieuwe jongens bij. Ook wel weer leuk! Ik ben er al achter dat je je in dit werk niet moet binden. Dus een band krijgen met iemand. Des te harder valt het tegen wanneer je diegene niet meer ziet. Zo had ik het de vorige keer over een jongetje wat mij had leren tellen. Hij was er nu dus niet, dat vond ik jammer.. Aan de ene kant hoop ik dat ik hem morgen zie, maar aan de andere kant ga ik er maar niet van uit, want dan kan het niet tegen vallen!
We hebben allerlei spelletjes met ze gedaan en iedereen genoot zichtbaar.
Na een lekkere lunch hebben we nog een film gekeken: Slumdog Millionaire. Ik kende de film al, maar vond het fijn hem weer eens te zien! Na een dag vol activiteiten was het voor ons weer tijd om naar huis te gaan.

Donderdag hadden we om 13.00 uur met Ozden op de uni afgesproken. We hadden de goede bus en waren zelfs op tijd! Ook Ozden stond hier van te kijken haha :) We hebben weer lekker met haar gepraat. Ze heeft voor veel situaties een leuke metafoor en dat maakt het bij sommige dingen makkelijk om het een plekje te geven! :) Wat een fijne vrouw is zij! Op de terugweg zat de bus best wel vol. Tim en Soraya stonden ergens in het midden en ik kon nog een zitplekje helemaal achterin de bus bemachtigen. Ik keek hier mijn ogen uit. Bij ons in Nederland heb je een OV chipkaart om met het openbaar vervoer te reizen. Hier hebben ze ook zo'n soort kaart: de Istanbulkaart. Hier kun je geld op zetten en dan kun je inchecken. Je hoeft niet uit te checken, dat zal dus wel iets zijn wat ik in Nederland weer ga vergeten haha. Je kunt alleen bij de voorste deur inchecken. Bij de andere deuren hangt geen kastje. Soms gebeurt het wel dat er iemand in het midden, of achterin instapt. Diegene geeft dan zijn kaart helemaal door naar voren, soms komen de kaarten met stapeltjes van 8 naar voren.. En de voorste persoon in de bus checkt netjes al de kaarten in. Ik stond (of njah zat) hier wel van te kijken, in Nederland zou ik soms bang zijn om mijn OV chipkaart af te geven, bang dat ik hem niet meer terug krijg. Hier is het de normaalste zaak van de wereld, grappig om te zien! :)
's Avonds heb ik met Soraya Madagaskar 3 gekeken. Haha die film blijft genieten! Hierna was het weer tijd om lekker te gaan slapen!

Vrijdag was een wat rustigere dag. Al de meegemaakte dingen zijn weer op papier gezet en 's avonds hadden we afgesproken met 2 Turkse vrienden van ons: Ahmet en Ugur. Het zou waarschijnlijk de laatste keer zijn dat we hen zouden gaan zien, want zij hebben het doordeweeks erg druk en dit was ons laatste weekend. We zijn wat gaan drinken bij onderhand onze stampub! We hebben zodra we met hen zijn altijd een regel: alleen Engels praten. Er mag alleen in de eigen taal gesproken worden als het écht belangrijk is. Dit zorgt soms voor grappige situaties. Na wat biertjes gedronken te hebben, hebben Soraya en ik nog een heerlijke cocktail gedronken. We hadden weer een erg gezellige avond en ik zal onze Turkse friends wel gaan missen hoor! Ze zijn tof! :)

Zaterdag verliep het opstaan bij mij niet zo soepel. Ik was 's nachts een beetje ziek (en nee niet van de alcohol, wees niet bang). Ik kon toen ik wakker werd dan ook niet al te lange tijd op m'n benen staan. We zijn wel weer een dagje (middagje) weg geweest. We zijn met de boot naar de overkant gegaan. Normaal varen we op Eminomu, maar dit keer op Karaköy (niet te verwarren met waar wij wonen: Kadiköy, köy betekent dorp). Vanuit hier zijn we naar de Galatatoren gegaan. We moesten een heel steil weggetje in. Het fijne aan dit steile weggetje was, dat er allemaal winkeltjes zaten. Nog wat leuke dingetjes gekocht en dat maakte de klim ook wat aangenamer :) Eenmaal bij de toren aangekomen stond er een rij om binnen te komen. Wij zijn netjes achteraan gaan staan en waren binnen een kwartiertje binnen. Je moest 18 lira de man betalen om de toren te mogen beklimmen, met de lift haha! De galatatoren is een oude toren die je, wanneer je boven bent, een prachtig uitzicht geeft over Istanbul. Het waaide vandaag wel erg hard, dus je moest je fototoestel goed vasthouden! Bovenin de toren is een restaurant! Na het maken van de nodige foto's en selfies zijn we hier wat gaan eten. M'n coupe tornado (m'n kapsel op dit moment) trok ook volle zalen.. Dus na het eten was het niet erg onverstandig om m'n haar weer even goed te doen. Na het bezoek aan de galatatoren zijn we weer met de boot terug gegaan. 's Avonds hadden we ons huisfeest en daarvoor wilden we nog wat eten in Kadiköy. Ik was best blij dat ik even een half uurtje op m'n bed kon liggen voor we er weer op uit trokken om te gaan eten. Maarten was inmiddels ook weer bij ons aangesloten, dus de fantastic four was weer compleet hoor! We zijn gaan eten bij een restaurant hier praktisch om de hoek. We komen daar wel vaker, het eten is daar érg goed!
Toen we na het eten thuiskwamen kwamen we bij binnenkomst de huisbaas tegen. Hij zei dat we maar snel naar de tuin moesten komen, waar het huisfeestje plaatsvond. We zijn onze eigen drank boven gaan halen en hebben ons verplaatst naar de tuin. Het was erg gezellig! Iedereen mocht ook wat vrienden meenemen, dus zo zag je ook nog eens wat nieuwe gezichten. Waaronder ook een Nederlandse jongen, die weer een vriendin van mij kent, kleine wereld he! :)
Niet iedereen uit onze flat was er, maar ik denk wel de gezelligste mensen! :) Het was erg leuk om dit nog net mee te maken voor we dit alles weer moeten verlaten. Op een gegeven moment werd door iemand het idee gelanceerd om nog wat dansjes en drankjes te gaan doen in een club in Taksim. Zo gezegd zo gedaan, de meesten gingen mee naar Taksim. Hier hebben we nog wat uurtjes plezier gehad! Toen ik thuiskwam zag ik de zon al weer opkomen.. Ai, dat doet dan even zeer. Maar wetende dat ik een zeer leuke avond gehad had, was het al snel weer goed! Overigens: de tijd wordt hier ook wel verzet, maar dat is pas vannacht gebeurd! Dit in verband met de verkiezingen die gisteren plaatsvonden, haha. Geeen idee waarom precies, maar ik lig er niet wakker over :)
Oh en het standaard drankje hier op huisfeestjes is Calimucho. Dit is een mix van rode wijn, rum en cola. Best lekker! :) Het lijkt een soort sangria.

De zondag was dit keer echt een dag van niks. Aangezien ik om 15.00 uur zo mijn bed eens uitkwam (ik sliep pas om half 8, dusja). Maaar zoals ik al zei, ik wist dat ik een toffe avond gehad had, dus ik nam het voor lief! Eigenlijk zouden we aanstaande woensdag hier het appartement moeten verlaten. We hebben een hotel geboekt voor de laatste 2 nachten. Toen we dit tegen de huisbaas vertelde zei hij dat het toch zonde was om nog te moeten verhuizen. We hadden elkaar in het begin niet goed begrepen, omdat wij dachten dat we hier perse de 2e uit moesten. We hebben met hem geregeld dat we hier gewoon tot en met vrijdag kunnen blijven! Wel moet het hotel nog even geannuleerd worden, maar dat komt vast goed! :) Dat is ook weer mooi meegenomen! Waaah het vertrek komt nu zo dichtbij..

Voor deze week hebben we nog wel wat leuke dingen in de planning staan. Morgen komt onze Pakistaanse huisgenoot weer thuis en ook een huisgenoot van de verdieping van Soraya. Waarschijnlijk zal er een hapje of drankje gedaan worden met z'n allen. Natuurlijk nadat we overdag voor de laatste keer naar de instelling zullen gaan. Op woensdag spreken we nog eens af met wat Turkse vrienden! Waar ik een vorige keer over vertelde. We zijn toen met hen Kumpir gaan eten en wat gaan drinken! Donderdag gaan we voor de laatste keer naar de uni en 's avonds doen we met wat huisgenoten/vrienden hier ons afscheidsdrankje. Voor nu ga ik nog even verder met genieten in het kwadraat!!!
Jullie horen voor vrijdag vast nog wel een keer van me! :)

Wie weet tot binnenkort in Nederland!

X